Het werk van Fieke (1950) bestaat uit beelden en wandobjecten. Zij haalt inspiratie uit de mens, muziek, dans, natuur en architectuur. In de vormgeving balanceert zij tussen figuratie en abstractie maar altijd streeft ze naar sterke lijnen, beweging en kracht. Vanaf 2010 ging zij weer muziek maken, wat haar beeldtaal beïnvloedde. Eerst was klassieke muziek de drijfveer tot het verbeelden van wandobjecten en beelden, maar na verloop van tijd kwamen er Minimal Music en Jazz en Bluesmuziek bij, hetgeen aanleiding was tot vele werken. B.V. in een wandobject van 20 meter verbeeldde zij de Canto Ostinato, van Simeon Ten Holt. Voor de uitvoering van haar werken gebruikt ze metalen, zoals koper, brons en messing en voor de kleur wordt de eigen kleur van het materiaal of worden oxides gebruikt.