Evert Meilink
Lang heeft Evert gedacht dat schilderen in de loop der jaren makkelijker zou worden. Dat met het overwinnen van allerlei technische problemen de weg vrij komt voor ongeremd en vrij kunnen schilderen. Wanneer het thema is doordacht en volgroeid in zijn hoofd, dat het dan alleen nog maar geschilderd hoeft te worden. Maar eenmaal aan het werk beseft hij weer dat het balanceren blijft op het scherpst van de snede. Dat het wankele evenwicht tussen verstand en gevoel zo maar kan doorslaan naar een teveel verstand, teveel willen sturen, waardoor de vrije stroom en de directe ingeving van het moment wordt verstoord. De valkuilen zijn vele en bij elk geslaagd doek beseft Evert weer, het moet je gegeven worden.
